Ο κυκλαδίτικοι ανεμόμυλοι και οι ανεμογεννήτριες ήταν και είναι πολύ σημαντικά δημιουργήματα του ανθρώπου. Και τα δύο αυτά δημιουργήματα λειτουργούν με φτερωτές, οι οποίες χρησιμοποιούν ως κινητήρια δύναμη την κινητική ενέργεια του ανέμου (αιολική ενέργεια)
Ας δούμε τώρα μερικές διαφορές τους. Οι ανεμόμυλοι άλεθαν το σιτάρι, που γινόταν αλεύρι και με αυτό οι άνθρωποι έφτιαχναν ψωμιά, πίτες, γλυκά και άλλα προϊόντα. Εξάλλου γνωρίζουμε όλοι πόσο σημαντική τροφή είναι το ψωμί για τον οργανισμό μας. Από την άλλη, σήμερα, οι ανεμογεννήτριες παράγουν ηλεκτρικό ρεύμα, που χωρίς αυτό η ζωή μας δε θα ήταν και τόσο ευχάριστη. Μια άλλη διαφορά τους είναι ότι η φτερωτή του ανεμόμυλου ήταν φτιαγμένη από ξύλο και πανιά, ενώ των ανεμογεννητριών είναι κατασκευασμένη από ατσάλι και είναι όμοια με τα πτερύγια αεροπορικής έλικας.
Επίσης, η βάση του ανεμόμυλου ήταν κατασκευασμένη από πέτρα. Στην κορυφή της υπήρχε μία ξύλινη στέγη, η οποία εξωτερικά καλυπτόταν συνήθως με άχυρο. Αντίθετα, η ανεμογεννήτρια είναι μια ατσάλινη κατασκευή. Ο τρόπος κατασκευής της ανεμογεννήτριας δεν επιτρέπει την ύπαρξη πολλών ανθρώπων στη βάση της, παρά μόνο ενός τεχνικού για να επιδιορθώσει τυχόν βλάβες της. Στον ανεμόμυλο, όμως, μπορούσαν να βρίσκονται μέσα στη βάση της εκτός από το μυλωνά και άλλα άτομα. Ο μυλωνάς έπρεπε να βρίσκεται στη θέση του μέρα-νύχτα και να τον φροντίζει, ενώ ο υπεύθυνος για την ανεμογεννήτρια μπορεί και από μακριά να ελέγχει τη λειτουργία της.
Κάθε φορά που αντικρίζω κάποιον κυκλαδίτικο ανεμόμυλο νιώθω υπέροχα μιας και θυμάμαι τα καλοκαίρια που πήγαινα κατασκήνωση με τη φίλη μου. Εκεί υπάρχουν κάποιοι εγκαταλειμμένοι ανεμόμυλοι, που στέκουν ακίνητοι περιμένοντας κάποιον να έρθει να τους δώσει ζωή… Τέλος, σκέφτομαι πόσα πολλά πράγματα μπορεί να κάνει ο άνθρωπος για να διευκολύνει τη ζωή του και ένα από αυτά είναι και η κατασκευή της ανεμογεννήτριας.
Μαριλένα Κορακάκη
